Maand:september 2011

Hoe zal het verder gaan?

Geplaatst op door Dolf van den BergCategorieën:Blog Dolf

Deze week vaak voor de tv op de bank gelegen. Ben moe van alles.  Maak me niet druk over de uitkomst van het beenmerg onderzoek. Als ik iets heb dan heb ik het toch, en als er iets gevonden wordt is het vroeg genoeg om me zorgen te gaan maken. Die houding heeft me in mijn hele leven best goed gedaan. Vandaag komt een collega zodat ik weer deel van mijn werkzaamheden kan overdragen. Hij is echt goed, maar ik baal er van dat hij nog maar kort bij ons werkt en nu zoveel op zijn bordje krijgt. Gelukkig ben ik nog wel telefonisch bereikbaar voor vragen.

Werkoverdracht, uitslag CT en de botboring ondergaan

Geplaatst op door Dolf van den BergCategorieën:Blog Dolf

Om 10 uur in Leiden afgesproken om zaken voor de overdracht door te spreken. De mensen waar ik veel mee samenwerk zijn geschrokken van de boodschap. Heb ze weer bijgepraat.
Bij de overdracht pakken we eerst de korte termijn punten op. De vergadering van donderdag waar ik niet bij zal zijn.  
Vandaag gesprek bij de internist gehad om de uitslag van de CT van maandag te bespreken.
Op mijn milt na, die is vergroot maar dat wisten we, zag alles er goed uit.
Ook mijn lymfeklieren en overige organen dus. Best wel gunstig, geen tumoren.
Besloten tot nieuw bloedonderzoek, maar dan op bijzondere zaken (bijvoorbeeld loodvergiftiging ???)  en ook weer mijn Hb.
Als het Hb morgen te laag is dan word ik opgenomen en krijg dan medicijnen en/of bloedtransfusie. Ik verwacht het echter niet, voel me niet slechter dan hiervoor. Ben gewoon moe en heb weinig energie en kan me niet goed concentreren. 

Daarna aan het einde van de middag een botboring gehad. Op de verdoving na deed dat niet zoveel pijn.

Uitslag duurt 7-10 dagen en de volgende afspraak met de internist is gemaakt op maandag 3 oktober.

Omdat ik bezig ben met het overdragen van mijn werk (wat is dat moeilijk zeg) is het voor mij van belang te weten of ik 1 week, 1 maand of 1 jaar uitval.
Daarop gaf de internist aan dat ik voorlopig zeker uit moet gaan van 1 maand. Definitief wordt dit natuurlijk als we weten wat de oorzaak is van het versneld afbreken van mijn bloed.

Overdracht werk

Geplaatst op door Dolf van den BergCategorieën:Blog Dolf

Heb toch best veel dingen gemaild en gedaan. Kost veel energie maar ik laat niet zomaar alles uit mijn handen vallen. Daarvoor waren de afgelopen 2 jaar te intensief.
Voor morgen een afspraak met mijn collega gemaakt die dan weer terug is van vakantie.
In de middag wat op de bank gelegen en einde van de middag een voetbalwedstrijd gezien. Tjee, merk dat als het spannend wordt mijn hart begint te bonzen. Zal toch niet gevaarlijk zijn?

CT met contrast.

Geplaatst op door Dolf van den BergCategorieën:Blog Dolf

Lekker geslapen. Eindelijk weer eens niet zo vroeg wakker geworden. Moet nuchter door de CT. Om 8:40 weer twee glazen water met een dopje contrastvloeistof. Daarna naar het ziekenhuis. Dochter lief rijdt mee naar het station. Om 9:40 melden we ons bij de balie. Krijg een kan met een liter water en de rest van de contrastvloeistof. Zitten wat te lezen in de wachtkamer bij de rontgen. Kom natuurlijk veel bekenden tegen; heb 15 jaar als ICT manager in dit ziekenhuis gewerkt.
9:40 naar binnen en dan zie ik de magische CT staan. Zoveel over gesproken in het kader van storage, gebruik beelden etc, en nu mag ik er zelf doorheen. Alleen schoenen en broek uit, daarna wordt het infuus aangelegd. Er wordt me prima uitgelegd wat er allemaal gaat gebeuren. Na een proefrondje door het apparaat dat nog geen 15 seconden duurt, gaat het nu voor “het ecchie”. Eerst zonder contrastvloeistof, daarna een ritje met. Zoals al was aangegeven voel ik een warm gevoel door mijn lichaam gaan dat me doet denken aan de midalgan achtige zalf die we met voetballen altijd voor de wedstrijd op onze benen smeren. Tjonge wat gaat dat onderzoek snel zeg. Dacht dat het wel even zou duren, maar dit is zo klaar. Eigenlijk ben ik wel benieuwd hoe ik er van binnen uit zie, maar omdat ik geen bekende radioloog zie laat ik die vraag maar even achterwege. Mogelijk woensdag bij de uitslag bij de internist.
Infuus eruit, verbandje erop. Ik kleed me weer aan en stap naar buiten waar Marjolein verbaasd vraagt of het al klaar is. Kom de mensen van mijn oude afdeling nog tegen, inclusief onze zoon. Heb gelijk maar even tekst en uitleg gegeven.  Op de terugweg genoten van 2 bruine boterhammen.
Vandaag maar wat mensen afbellen voor mijn werk. Shit wat is dat balen, maar het gaat gewoon niet meer. Paar urgente projecten en zaken die ik op wil pakken, maar het lukt gewoon niet. Morgen een etentje gepland om eindelijk eens bij te kletsen, maar ook dat etentje moet maar even wachten. Gaat niet lukken.