De ademhaling gaat goed. Vannacht is Dolf om de 2 uur wakker gemaakt. Hij kan zelf nog niet goed slikken, dus zijn keel moet schoon gehouden worden d.m.v. een “stofzuiger”. Vannacht om 2.00 uur en om 7.15 uur gebeld. Gelukkig ging het goed. Ook de hoeveelheid zuurstof en koolstof in zijn bloed is normaal. Momenteel krijgt hij 3x per etmaal “verneveling”, hij moet door een mond/neusmasker ademen. Zo krijgt hij een medicijn binnen dat de longblaasjes goed open maakt.
Daarnaast krijgt hij nog extra zuurstof door een slangetje in zijn neusgaten.
De intensive care mag je dag en nacht bellen, om te vragen hoe het ervoor staat. Er zijn ook geen bezoekuren. Je mag 24 uur per etmaal hier blijven en op bezoek komen.
Ondanks de mondverzorging vond Dolf dat hij goed had geslapen (gelukkig mocht hij op dit moment toch slaapmiddel).
Het is nu wachten op de verhuizing naar de medium care. Omdat de beademing eraf is en de andere waarden stabiel lijken, zou hij naar een andere afdeling kunnen. Wel is al gezegd, dat dit altijd onverwacht gebeurt. Soms zelfs midden in de nacht, als de IC te vol is en er nieuwe pechvogels aankomen.
Opeens was het zover: om 2 uur ’s middags vond de verhuizing plaats. Alle apparaten moesten losgekoppeld worden. Dolf moest van het bed van de IC op een bed van de medium care overgeplaatst worden. De persoonlijke spullen ingepakt, foto’s mee…..
Namens Dolf de verpleging hartelijk bedankt voor de deskundige, maar zeker ook menselijke verzorging. Een goed team daar op die IC: altijd bereid om iets uit te leggen, om iets voor de patiënt, maar ook voor de familie te doen.
En daar ga je dan, door 2 lange gangen, een centrale ruimte door (met uitzicht op het heli-platform), een lift in, weer een lange gang door. Van de 6e verdieping (I.C.) naar de 4e, de afdeling medium care chirurgie, een plaatsje aan het raam. Ook weer een hartelijk welkom!
Wat ons wel tegenvalt, is dat daar ook nog geen kaarten kunnen hangen! Dat wordt dus uitgesteld tot de volgende verhuizing. We laten ze wel zien en lezen ze voor. Daarna gaan ze weer mee naar huis.
Dolf was doodop… maar wel blij, dat hij weer een stapje vooruit heeft gezet.
Wat super dat Dolf naar de MC mag! Ben donderdag een week geleden in UMCU geweest om interim opdracht af te ronden en dacht even langs Dolf te gaan. Hoorde toen dat hij op IC lag. Wist dat hij voor transplantatie ging, maar was verder niet op de hoogte en schrok dus nogal. Ben even langs geweest en een klein hartje en briefje namens Gert en mij achtergelaten. Nu volgen we de blog dagelijks! Maakt diepe indruk wat jullie allemaal doormaken. Heel veel sterkte!!
Therese en Gert-Jan Borghuis
Wat een emotionele achtbaan. Fijn dat het beter gaat. Heftig alleen al om te lezen, laat staan mee te maken.
Heel veel sterkte met zijn allen, we denken aan jullie.
Geweldig zoals jullie je er door heen slaan, Dolf voorop. Zo kennen we je immers, niet stil(willen)staan maar vooruit. Diep respect. Groet, Koen/Marianne.
Super te lezen dat hij eindelijk naar de MC is verplaatst. Dat zijn toch wel 3 stapjes vooruit. Ook op de MC zal hij stapje voor stapje vooruit gaan en op weg gaan naar een gewone kamer, nog een hele weg te gaan maar weer een stapje dichter bij de volgende behandeling.
Dikke knuffel en liefs van mij xx