Conditie opbouwen.
Iedere dinsdag en donderdagmorgen meld ik me bij de sportfysio in het UMCU. Onder begeleiding doe ik oefeningen, waarbij met name de beenspieren aandacht krijgen omdat die erg zwak zijn. Dat klopt wel want overdag heb ik moeite met bukken, opstaan, veters strikken. Beetje weinig gebruik van gemaakt de laatste jaren 🙂
Negen maanden geleden heb ik voor het hele gezin (en de kinderen met vriendinnen) 6 kaartjes gekocht voor het concert van Marco Borsato in de Ziggo dome. Bij het kopen dacht ik dat ik in 9 maanden wel zo zou zijn opgeknapt dat een staanplaats mogelijk moest zijn. Hoe anders is het. Dat gaat echt niet lukken. Gelukkig neemt de vriendin van Jeroen het initiatief om de kaartjes voor Marjolein en mij om te wisselen voor zitplaatsen en kunnen we probleemloos genieten van het concert. Ik regel zelf nog een parkeerplaats onder de ziggo dome zodat we niet ver hoeven te lopen. Dankzij vooraf goed nadenken en regelen hebben we enorm genoten! Toch mooi geflikt!
2e Ery aferese.
Op 3 maart heb ik voor de 2e maal een aferese. Omdat ik er de vorige keer toch wel last van heb gehad besluiten we om minder rode cellen eruit te halen. Mijn Ht is gegaan van 0,41 naar 0,35, Hb zakte van 8.5 naar 7.1 en het goede nieuws: Ferritine zakt van 2749 naar 2624. Langzaam aan gaat het de goede kant op. Nu moet ik me nog beter gaan voelen, maar in plaats daarvan voel ik me nog steeds achteruit gaan. Zo langzamerhand verlies je toch wel een beetje het vertrouwen dat dit nog goed gaat komen. De leverwaarden zijn nog niet goed, maar verbeteren wel.
Gevoel.
Wat blijft het raar om je zo rot te voelen en steeds te horen van de arts dat het de goede kant op gaat. Mentaal is het zeker niet. Ik heb nog steeds zin om er uit te halen wat er in zit. En het is ook heel raar. Het ene moment gaat het wel en ineens voel ik me heel erg beroerd, maar ook andersom komt voor. Het ene moment beroerd en geen idee waarom, ineens gaat het weer beter. Heel lastig omdat het daardoor haast onmogelijk wordt om dingen te plannen. Vaak proberen we het gewoon en zien wel hoe het afloopt.