Het gaat weer wat beter

Lekker weekeinde (ja, echt!)

Gestopt met neoral, valacyclovir en  co-trimoxazol en ik voel me binnen 16 uur een heel stuk beter. Ik voel me beter dan de afgelopen maanden. Wat heerlijk om zo even bij te tanken. En nee, het maakt mij niet uit, wat voor weer het is. Moet me gewoon lichamelijk wat beter voelen en dat ging dus prima!

Maandag naar het ziekenhuis. Kijken welk effect het stoppen van die medicatie op mijn nieren heeft gehad. Op de terugweg worden we al door de nefrologe gebeld. Nierwaarden zijn gestegen! Van 20% vrijdag naar 24% zojuist. Pffff, gelukkig gaat het de goede kant op. Ik moet weer beginnen met co-trimoxazol en ook weer terug naar 2 valacyclovir. Dinsdag voel ik me weer net zo ellendig als de weken hiervoor. Zou het de co-trimoxazol zijn?

Dinsdag 24 uur urine verzamelen, woensdag weer naar het UMCU om dat in te leveren en weer bloed te prikken.

Donderdag hebben we een afspraak om 9.30. Net buiten de file om rijden we het UMCU binnen. 27e keer of zo dit kalenderjaar? Voor het consult wordt mijn bloeddruk gemeten. 118/68  Die blijft mooi laag. Zout arm eten en de nodige medicatie maar dan heb je ook wat.

De arts geeft direct aan dat het echt de goede kant op gaat. Nierfunctie is nu 31%! YES. Het gaat goed komen. De neoral mag ik niet meer gebruiken. Die is veel te zwaar voor mijn nieren en daardoor zijn de problemen van vorige week ontstaan. We gaan nu kijken of alleen de prednison de afstoting onder controle kan krijgen.

We besluiten om in ieder geval ook de komende week te stoppen met de co-trimoxazol om te kijken of ik me dan beter ga voelen, net zoals het afgelopen weekeinde. Als dat zo is, dan is er nog wel een alternatief medicijn (Verneveling van de longen). Tot die tijd dus geen bacterie-remmer.

Al met al, best tevreden. Voel me niet goed, maar het lijkt er op dat ook het nierprobleem onder controle is! Pffff.

 

Gevoel.

Dat het de afgelopen maanden zwaar was, zal duidelijk zijn. De ene keer denk je “Nog twee maanden en dan kom ik te overlijden aan nierfalen”, en de andere keer “Hey, dat gaat weer goed komen, er komen nog wel een jaartje of 30 bij :-)”

Buurman.

Inmiddels ben ik 5.5 jaar ziek. Paar maal op de IC gelegen. Soms zelfs tegelijk met de buurman een paar huizen verder op. Samen zijn we een heel moeilijk pad gegaan, ik met de kanker, hij met zijn hart. Paar maal zijn we allebei langs het randje van de dood gegaan. Positief er in, maken wat er van te maken valt. Dat was wat we naast het ziek zijn samen hadden. Ja, hadden. Gisteren is hij overleden. Hidde, het ga je goed!